Ένα χωριό για τους χωριανούς

Και μπορεί ο ολιγάριθμος οικισμός των Κούμων, με τους πολλούς ριζίτες της παράδοσης και της αρχοντιάς, λίγη απόσταση από την πόλη του Ρεθύμνου, να… αδυνάτισε σε πληθυσμό τα τελευταία χρόνια, όχι τόσο δραματικά όσο σε άλλα χωριά της ενδοχώρας, όμως, τα τελευταία χρόνια σήμανε η μεγάλη… επιστροφή και εγκατάσταση των νέων αλλά και ανθρώπων που γύρισαν, ως απόμαχοι, κάνοντας στα… χώματά τους το ύστατο προσκύνημα της ζωής τους… Αλλά σε όλους αυτούς, συμπεριλαμβάνονται και εκείνοι που ξενιτεύτηκαν και αν και εργαζόμενοι ακόμη, προτίμησαν, ίσως και λόγω των δυσκολιών των καιρών να επανέλθουν στη μόνιμη κατοικία τους, από όπου ξεκίνησαν…

Όμως, άκρως συγκινητικό των ενδιαφερόντων των κατοίκων για τον τόπο τους, και ίσως να είναι μέσα στους ελάχιστους κρητικούς οικισμούς, αποτελεί το γεγονός ότι σε κάθε πρωτοβουλία που λαμβάνεται «για το καλό του χωριού τους», υπάρχει μια γενική… επιστράτευση των ανθρώπων κάθε ηλικίας, όπως και των ξενιτεμένων στην Κρήτη και σε άλλες πόλεις της χώρας. «Όλοι και πρώτα οι παλαιοί προσφέρουν από τη φτωχή σύνταξη τους, οι επαγγελματίες, οι κτηνοτρόφοι, οι γεωργοί, οι νέοι με προσωπική δουλειά στα έργα».

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Και βέβαια, εδώ δεν υπάρχει… στασιμότητα στην εικόνα της κοινωνίας και του χωριού! Οι εργασίες αποπεράτωσης των εγκαταστάσεων στο  κτίριο του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης και εμφανίζεται  «ένα κόσμημα που στεγάζει τις δικές μας πολιτιστικές και κοινωνικές ανάγκες», χωρίς καμιά κρατική η αυτοδιοικητική ενίσχυση. «Ήταν μια ανάγκη που έγινε πράξη από τις δυνάμεις των Κούμων», λένε οι νέοι που «μπολιάστηκαν» από τα ενδιαφέροντα και την αγάπη των γεννητόρων τους…

Ίσως οι κάτοικοί του να προσδιορίζονται σε αριθμό στους σαράντα σήμερα, όμως, το ενθαρρυντικό και ελπιδοφόρο είναι, ότι με αυτούς συμβιώνουν και αρκετά νέα ζευγάρια, που «μπορεί να εργάζονται στην πόλη, όμως, επιστρέφοντας θα αναπνεύσουν τον αέρα του χωριού μας, θα συναναστραφούν τους δικούς μας και θα συμμετέχουν με τους άλλους χωριανούς σε κάθε εκδήλωση μας».

 «ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ…»

«Έχουμε νέους στους Κούμους», τους μετρά η Κατίνα Δαμανάκη. «Να φανταστείς πως στο νηπιαγωγείο στους Αρμένους, πάνε από εδώ κάθε μέρα ίσαμε δέκα παιδιά. Το καλό με τους χωριανούς είναι πως όλοι αγαπούμε τον τόπο μας και τον θέλουμε να τον κάνουμε πιο όμορφο και η ζωή μας να γίνει καλύτερη, ακόμη κι αν μας έχουν αφήσει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας».

Και εφόσον υπάρχει δυναμικότητα στον πληθυσμό, παρατηρεί η ίδια, «τα λεφτά που δίνουμε σ’ αυτούς που έρχονται κάθε μέρα θα ήταν καλύτερο να μένουν εδώ. Δεν μπορείς να φανταστείς το μεροκάματο που βγάζουν κάθε μέρα οι φουρνάρηδες, οι μανάβηδες, οι ψαράδες. Μα θα έρχονται  τρείς φουρνάρηδες, δυο ή τρείς μανάβηδες και λέω ίσαμε τρείς ψαράδες; Γι' αυτό επιμένω, πως αυτά τα λεφτά έπρεπε να μένουν στο χωριό μας  και να μην… ξορίζονται και να εξυπηρετούμαστε κι εμείς την ώρα που θέλουμε από τους χωριανούς… Αλλά μπορεί να το δούμε κι αυτό!».

Τις προηγούμενες μέρες, πάντως, η εικόνα της πλατείας, με τα έργα εξωραϊσμού, άλλαξε και τις επόμενες μέρες και ένα μικρό τμήμα του κεντρικού δρόμου θα ασφαλτοστρωθεί, ολοκληρώνοντας τις εργασίες ευπρεπισμού του.