Η θυσία των γυναικών στη Λούτρα

Γυναίκες μαύρα μιά ζωή!

Κι όλη η ζωή τους μαύρη!

Αφού η ψυχή παρηγοριά

Πώς θά μπορούσε νά ´βρει;

Ζήσανε τό μαρτύριο

τών σκοτωμών αντάμα ..

Τό γέλιο τους σφραγίστηκε

μέ μιάς ζωής τό κλάμα!

Μικρά παιδάκια ορφανά .

Μάνες χαροκαμένες.

Μέ τά τσεμπέρια τους σφικτά

και μαυροφορεμένες!

Τρείς τού Ιούνη ήτανε

κι ήταν κι ημέρα Τρίτη

πού οι Ναζί  ανοίξανε

πολλές πληγές στήν Κρήτη.

Άφησαν χήρες κι ορφανά

κι ένα χωριό νά κλαίει,

και χρόνια μέ παράπονο,

στό κλάμα του  να πλέει.

Λούτρα μαρτυρικό χωριό,

κι αιματοποτισμένο.

Εχει η κάθε πόρτα σου

Κι έναν θυσιασμένο.

Γιατί για νάρθει η Λευτεριά

Βασίλισσα με Στέμμα.

Βουνά οι σωροί με τα κορμιά

και ποταμοί τό αίμα .

Λουτριανή Μαυρίτσα μου

αιματοποτισμένη !

Και πάνω σου η Λευτεριά

είναι θεμελιωμένη !

Κωστής Ι.Γ Καλλέργης. ( Κ.Ι.Γ.Κ)