12 σπίτια "περπατούν" ... μαζί με τις οικογένειες!

Του Μανόλη Παντινάκη

Εννιά ολόκληρα χρόνια, δώδεκα σπίτια στον Ασώματο Αγίου Βασιλείου στο Ρέθυμνο … περπατούν και το Κράτος με την πολιτική του, τους δίνει το βηματισμό! Και αυτά τα εννιά χρόνια, οι ιδιοκτήτες που τα κατοικούν, όσοι δεν έχουν φόβο, δε γνωρίζουν αν την επομένη θα σηκωθούν ζωντανοί κι αν θα πρέπει να ανάβουν κάθε μέρα μια λαμπάδα στην εκκλησία της προστάτιδας του χωριού αγίας Άννας… Το πρόβλημα, σύμφωνα με τις εκθέσεις γεωτεχνικών, οφείλεται στο συγκεκριμένο τμήμα του χωριού σε «κατολισθητικά φαινόμενα».

Οι άνθρωποι αυτά τα χρόνια… έμαθαν πια να ζουν στον κίνδυνο. Και τι άλλο να κάνουν; Το χειμώνα ανάβουν κεριά και τα καλοκαίρια κάνουν επισκευές μπαλώνοντας τις λαβωματιές των σπιτιών τους, όσο είναι δυνατό! Οι κρατικοί φορείς, κατά τη γνωστή τους τακτική, ελλείψει πολιτικής βούλησης και, φυσικά, πόρων, αφήνουν το πρόβλημα γιατί «καίει». Και οι… περιπατητές με τα σπίτια τους προσεύχονται και ανάβουν λαμπάδες!

Ρωγμές σε τοίχο του σπιτιού του Κώστα Μαραβελάκη

Πήραν υποσχέσεις, ξαναπήραν υποσχέσεις και από ταλαιπωρία στις υπηρεσίες χόρτασαν! «Τρέμει η ψυχή μας», λέει αγανακτισμένος και με οργή ο Δημήτρης Γαλανάκης που κατοικεί σε ένα «εν κινήσει» σπίτι. Και προσθέτει: «Κινδυνεύουμε κάθε μέρα και δεν ξέρουμε αν το πρωί που θα σηκωθούμε θα είμαστε ζωντανοί. Από το 2001 τρέχουμε από υπηρεσία σε υπηρεσία και ο ένας μας στέλνει στον άλλο. Βαρεθήκαμε πια! Γιατί μας κοροϊδεύουν; Ας έλθουν να μείνουν στα σπίτια μας για να δούν…»

Όμως, ως φαίνεται, αυτός ο Γολγοθάς δεν έχει τέλος. Ο Ρούσος Μαυρογιαννάκης που έχασε το μισό του σπίτι επειδή κρίθηκε, σύμφωνα με τις υποδείξεις των τεχνικών, ακατάλληλο για κατοίκηση, βουρκώνει και ξεσπά: «Μας κοροϊδεύουν και κάθε χρόνο μας υπόσχονται. Θα εγκληματίσω μα εγώ το ψωμί μου το έχω φάει! Ήρθαν, μας τα έκαναν όλα καλά, αλλά κατάλαβα πως μας παίζουν. Θα τους ξαναδούμε όταν θα θέλουν ψήφους. Για να χτίσω αυτό το σπίτι έβαλα χρυσά λεφτά…»

.
Ο Ρούσος Μαυρογιαννάκης και η Νικολία Φραγκιαδάκη, ιδιοκτήτες «εν κινήσει» σπιτιών στον Ασώματο

Η Νικολία Φραγκιαδάκη σημειώνει το δικό της μαρτύριο: «Το σπίτι μου ανοίγει κάθε χρόνο. Τα μπαλκόνια έχουν πέσει, τα δοκάρια έχουν ανοίξει, ούτε πόρτες κλείνουν ούτε παράθυρα! Δεν καταλαβαίνουν ότι σε αυτά τα σπίτια μένουν οικογένειες με μικρά παιδιά; Πού να βρούμε χρήματα να τα φτιάξουμε; Βοήθεια δεν βλέπουμε από κανένα…»

Κι αν οι δώδεκα κάτοικοι το χειμώνα βιώνουν ένα διαρκή κίνδυνο, τα καλοκαίρια πιάνουν δουλειά εργατοτεχνίτες για την αποκατάσταση των ζημιών, όσο είναι δυνατό. «Τι θα γίνει δεν ξέρουμε», λέει η Ελένη Σχοινάκη- Φραγκιαδάκη, μητέρα τριών παιδιών ηλικίας 7, 10 και 11 χρόνων και προσθέτει: «Τα σπίτια συνεχίζουν να «παίζουν», κάθε μέρα έχουμε το πρόβλημα στο μυαλό μας και με αυτό ζούμε. Συνηθίσαμε πια!»

Με αυτό τον εφιάλτη ζουν οι δώδεκα οικογένειες. Και μετά, όταν τα σπίτια αποκτήσουν ασφάλεια, θα συνεχίσουν να τον βιώνουν. Μέχρι τότε όμως;