Κρασί – Ένα “φάρμακο” με ιστορία!
Οι Έλληνες συνηθίζουν να καταναλώνουν απλό κρασί και ποιοτικό, δηλαδή κρασί με απόλαυση. Η παραγωγή του κρασιού προϋποθέτει ορισμένα στάδια, όπως είναι η ερυθρή οινοποίηση, η αλκοολική ζύμωση, η εκχύλιση, ο διαχωρισμός και η πίεση, η μηλικογαλακτική ζύμωση, η λευκή οινοποίηση, η προζυμωτική εκχύλιση, η απολάσπωση, η οινοποίηση με εκχύλιση σε ατμόσφαιρα CO2 και τέλος ακολουθεί η εμφιάλωση.
Η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος, η Θεσσαλία, η Στερεά Ελλάδα, η Εύβοια, η Πελοπόννησος, τα νησιά του Ιουνίου και του Αιγαίου, η Κρήτη καθώς και τα Μεσόγεια, αποτελούν αξιόλογες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας.
Σήμερα παρατηρείται δραματική αύξηση των εισαγωγών, που κάνε η χώρα μας και οφείλεται κυρίως στις ελλιπείς ή ανεπαρκείς προσπάθειες από ελληνικής πλευράς. Δυστυχώς στη χώρα μας, επιδεινώνεται το φαινόμενο της «ελληνοποίησης» των εισαγόμενων κρασιών, καθώς και η έλλειψη μέτρων για να την καταπολεμήσουν. Η Γαλλία και η Ιταλία είναι οι κύριες προμηθεύτριες χώρες της Ελλάδας σε κρασί.
Βάζοντας κάποιος στο στόμα του, ένα σταφύλι θα δει ότι η γεύση του είναι γλυκιά και ταυτόχρονα ξινή. Η γλυκιά γεύση του σταφυλιού οφείλεται στην παρουσία των σακχάρων, ενώ η ξινή, στην παρουσία οξέων. Η περιεκτικότητα σε σάκχαρα ποικίλει ανάλογα με την ποικιλία και τον βαθμό ωρίμανσης. Το κυριότερο οξύ του σταφυλιού είναι το τρυγικό.
Οι ανθοκυάνες, που είναι χρωστικές των κόκκινων σταφυλιών, σχηματίζονται στη ρόγα και εμφανίζονται κατά την περίοδο αλλαγής του χρώματος. Η περιεκτικότητα του σταφυλιού σε τανίνες, που είναι υπεύθυνες για την στυφή αίσθηση, είναι σταθερή, κατά την περίοδο αλλαγής χρώματος και κατά την ωρίμανση, με αυξομειώσεις, που οφείλονται στις μεταβολές της θερμοκρασίας και στην ηλιοφάνεια.
Το σταφύλι, πρόκειται για ένα εξαιρετικά θρεπτικό φρούτο, πλούσιο σε βιταμίνη Α, C και του συμπλέγματος Β. Περιέχει επίσης κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και φυτικές ίνες, ενώ ταυτόχρονα είναι πλούσιο σεπολυφαινόλες. Αναλυτικά, οι πολυφαινόλες είναι φυτικές έγχρωμες ουσίες που βρίσκονται κάτω από την φλούδα του φυτού και συμβάλλουν στην άμυνά του στις μολύνσεις από παθογόνους παράγοντες. Παράλληλα, προστατεύουν από την υπεριώδη ακτινοβολία.
Στο κρασί, η περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες, εξαρτάται από την ποσότητα και την ποιότητα της φλούδας που χρησιμοποιούνται καθώς επίσης και από την διάρκεια της ζύμωσης. Γι αυτό και οι πολυφαινόλες στο κόκκινο κρασί, βρίσκονται με μεγαλύτερη συγκέντρωση από ότι στο λευκό, εξαιτίας του ό,τι ο χρόνος παραμονής και ζύμωσης του χυμού του σταφυλιού και των φλουδών διαρκεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ότι στο λευκό.
Γι αυτό και τα κόκκινα κρασιά περιέχουν 7- 10 φορές, περισσότερες πολυφαινόλες σε σχέση με τα λευκά κρασιά, ενώ , σημαντικές διαφορές, παρατηρούνται ανάλογα με το μικροκλίμα και το έδαφος της καλλιέργειας. Η ευεργετική δράση του κρασιού, δεν έχει να κάνει τόσο με την περιεκτικότητά του σε αλκοόλ, όσο κυρίως με τα αντιοξειδωτικά συστατικά που περιέχει.
Αποτελέσματα ερευνών, έδειξαν, ότι η ευεργετική δράση αντιοξειδωτικών του χυμού του σταφυλιού ασκούν έντονη καρδιοπροστατευτική δράση και ειδικά, στο κόκκινο κρασί, όπου ξεχωρίζει το αντιοξειδωτικό ρεσβερατρόλη.
Αξίζει δεν να επισημάνουμε πως όταν ανοίγουμε ένα μπουκάλι κρασί, η συγκέντρωση των δραστικών πολυφαινολών αρχίζει να ελαττώνεται, λόγω της οξείδωσής τους από το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η εμφιάλωση, η συντήρηση του, δηλαδή σε δροσερό περιβάλλον, αλλά και η γρήγορη κατανάλωση του κρασιού, μετά το άνοιγμα της φιάλης.
Συνεπώς μέχρι 2 – 3 μονάδες (1 μονάδα αλκοόλ ισοδυναμεί με 10 γραμμάρια καθαρού αλκοόλ) κρασιού ημερησίως, μπορεί να δώσουν στον οργανισμό τις απαραίτητες ποσότητες πολυφαινολών οι οποίες έχει βρεθεί ότι προστατεύουν από καρδιοπάθειες και καρκίνο.
Ένα ποτηράκι κρασί συνοδευόμενο με το γεύμα σας, λοιπόν! Εις Υγείαν ....!!!